χειμαρρογενής

-ές, Ν

αυτός που προκλήθηκε από χείμαρρο («χειμαρρογενείς διαβρώσεις»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < χείμαρρος + -γενής (< γένος < γίγνομαι), πρβλ. ιζηματο-γενής. Η λ. μαρτυρείται από το 1882 στον Ανδ. Κορδέλλα].